Chapter 3 - Żegnaj Justin

PRZECZYTAJCIE NOTKĘ POD ROZDZIAŁEM! 
SPRAWA JEST POWAŻNA!!!!!!!


- Witaj Justin.
Spojrzałem na zezłoszczonego ojca, co on do chuja tu robił?
- Tata? - nagle za jego pleców wyszła zapłakana mama, kurwa, jeszcze ona tu potrzebna.
- Już nie twój ojciec, nie nazywaj mnie tak mały gnoju, nie tak cię wychowaliśmy. - wskazał palcem na blat, na którym było pełno małych woreczków wypełnionych białym proszkiem, około 20 różnych broni i masa pieniędzy.
Kurwa, zacząłem klnąc w głowie. Skąd oni do chuja to wszystko znaleźli?
- Jakim prawem wchodzicie do mojego domu?! - krzyknąłem wkurwiony. 
- Justin, spokojnie. - Carly wyszeptała do mojego ucha gładząc moje ramie jej małą dłonią.
Teraz to mnie wkurwiła, nie potrzebuję tego, by ta mała dziwka mnie uspakajała.
- Wypierdalaj do sypialni, szmato! Lepiej się przygotuj ma dzisiejszą noc. - syknąłem.
Zanim się zorientowałem ojciec, no dobra, były ojciec przyłożył mi z pięści w nos.
Co za skurwysyn, zabiję dupka. Carly spojrzała na mnie i pokiwała głową, po czym poszła na górę krętymi schodami.
- Nie odzywaj się tak do kobiet w mojej obecności!
Prychnąłem, ten skurwysyn nie będzie mnie uczył szacunku do kobiet, kiedy sam pobił moją matkę.  Kiedyś się na nim zemszczę, traktował mnie i matkę jak gówno, strzelę mu kulką w łeb, należy mu się.
- Będę robił co mi się podoba z tą dziwką, a tobie chuj do tego. -zmarszczyłem gniewnie czoło.
- Justin, synku, jak ja cię wychowałam? Mówiłeś, że pracujesz w jakiejś firmie, a ty?- Pattie zaczęła łkać.
Nienawidziłem tego widoku, gdy mama płakała, zawsze kojarzyło mi się to z tymi wydarzeniami z dzieciństwa.
- On jest mordercą! Jak jeszcze raz przekroczy próg naszego domu idę na policję! - wydarł się Jeremy.
A to chuj.
- On ciągle jest moim synkiem! Zrozum, kochanie! - zaszlochała mama.
- On jest mordercą, ćpunem a nie naszym synem! - krzyknął Jeremy po czym zaczął się zbliżać do mnie i wymierzył mi cios w żebra.  Syknąłem. Nie chcąc tracić czasu rzuciłem się na niego i zacząłem bić ojca pięściami po twarzy, brzuchu, kiedy tata leżał już na podłodze wyjąłem z tylnej kieszeni nóż, którym pragnę podciąć mu gardło, miałem już to zrobić gdy usłyszałem głośny krzyk.
- JUUUUUUUUUUUUUUUSTIN, stop! - spojrzałem w kierunku z którego dochodził krzyk. Stała tam zapłakana Carly.


Carly's POV

-  Przestań Justin! To twój ojciec do cholery!
Podbiegłam do Jusa i najszybciej jak się dało wyrwałam nóż z jego ręki.
Jak można chcieć zabić swojego ojca? Jak do cholery?!
Tata Justina wstał z zimnej podłogi, złapał Pattie ( z tego co słyszałam) za rękę i wyszli z domu.
- Mówiłem Ci, że masz się przyszykować! - złapał mnie za ramiona i rzucił o ścianę.
Ała, kurwa.
Justin naparł swoim ciałem na mnie, jego oczy zaczęły robić się czarne, był zdenerwowany, ba wkurwiony.
- Nie wtrącaj się w nie swoje sprawy, dziwko
Podniósł rękę do góry. Wiem co zamierza zrobić, ojciec zawsze to robił. Zamknęłam oczy, i wtedy poczułam jego rękę uderzającą o mój delikatny policzek.
Syknęłam z bólu, jaki wyrządził mi Bieber. Nienawidzę go kurwa, nienawidzę. Jak on śmiał?  Pośpiesznie złapałam się za obolałe miejsce, a po moim policzku spłynęły łzy. Nie wnikam który już dziś raz przy nim płaczę, ponieważ dziś wypłakałam się tyle, jak za całe życie.
- Nie płacz, shawty. - mruknął mi do ucha. Odwróciłam wzrok od jego twarzy, był takim cholernym gnojem.
- A teraz spierdalaj na górę, zaraz przyjdę i się zabawimy. - poruszył znacząco brwiami.
Jeb się Justin.
- Daj mi moją torbę.
- A tak faktycznie, wziął moją torebkę z blatu i zaczął w niej grzebać, wyjął telefon a torebkę oddał mi.
Przewróciłam na niego oczami, dupek. Wzięłam torbę i poszłam w kierunku  ślicznej, nowoczesnej łazienki, która miała brązowo - białe kolory.
To mój czas, to czas żeby wykorzystać jedną z moich sztuczek i nie pieprzyć się z Bieberem. Może pomysł był głupi ale przyda się.
Wyjęłam podpaski z torebki i szybko jedną odtworzyłam, po czym położyłam na podłogę.
Czas na ruch drugi.
pobrudzić podpaskę na czerwono, co problemem nie było, ponieważ Justin miał obok wanny kilka truskawek. Wstałam i podeszłam do małego koszyka z truskawkami, wyjęłam 3 i znowu siadłam obok mojego 'dzieła'. Rozpaćkałam truskawki na podpasce, po czym lekko ziewnęłam. Mój plan się powiedzie.
-Justin! -zawołałam, a ten natychmiast przybiegł do łazienki.
- Co kurwa? - warknął.
- Mam okres, potrzebuję gdzieś wywalić podpaskę a nigdzie nie ma śmietnika. - o tak, mój plan się uda, nie będę się  z nim kochać.
- Kłamiesz! Nie masz żadnego jebanego okresu! - o tak! Nadszedł moment na który czekałam! Schyliłam się i podniosłam 'moje dzieło' z podłogi i podstawiłam je pod twarz Justina.
- Fuuu, weź to, jesteś bez wstydu. W prawym rogu jest śmietnik. - jęknął obrzydzony moim zachowaniem, a następnie wyszedł.
Yeah, ja to mam pomysły - przybiłam sobie piątkę w głowie.
Wywaliłam wszystko do śmietnika i zadowolona z siebie opuściłam łazienkę.


Justin's POV

I chuj, nie porucham sobie dziś, ja pierdolę.
Wyjąłem piwo z lodówki i usiadłem na  skórzanej kanapie w salonie. Oczy tej malej dziwki są śmieszne, gdy widzi to, w jakich luksusach żyję. Nagle usłyszałem cichutki głos Carls gdy siadła obok mnie.
- Jus, pożyczysz mi pieniądze na bilet na pociąg? oddam ci dwa razy tyle w ciągu 3 dni, błagam. - Wyplułem piwo które miałem w buzi i zacząłem się śmiać.
O mój boże, haha, czy oni myśli, że jestem pojebany? Nigdy nie pożyczę jej moich pieniędzy, nigdy.
- Kpisz sobie ze mnie? - zaśmiałem się.
- Nie.. Ale potrzebuję pieniędzy, nie mam przy sobie ani grosza, muszę jakoś wrócić do domu.
Ej! Chwila!
Coś mi się zdaję, że załatwiłem pracę dla tej dziwki. Zlustrowałem jej ciało, była cholernie seksowna.
- Mam dla ciebie ofertę pracy, jeśli się zgodzisz, wrócisz żywa do domu, jeśli nie, to umrzesz, wchodzisz w to?
Nie odpowiedziała tylko pokiwała na 'tak' głową.
Grzeczna dziewczynka, jednak chyba nie wie  w jakim gównie będzie siedziała przez jej życie.
Naiwna szmata, naiwna.
- Już się nie mogę doczekać, aż zobaczę cię w pewnym biznesie, zachichotałem. Coś mi się zdaję, że będą musiał ją poduczyć pewnych rzeczy.  Ona nie wie w jakie gówno wchodzi.
-Na czym będzie polegała moja praca? - zmarszczyła brwi, można było z łatwością stwierdzić, że była wystraszona.
-Wszystko w swoim czasie, maleńka. - oblizałem usta. Jak na razie powiem tyle, ta mała suka się tak szybko ze mną nie rozstanie, będzie widziała moją twarz codziennie, będę jej szefem a ona moją pracownicą.
-Wiesz co kurwa? Powinienem cię teraz zabić, tak, że zdychałabyś w najgorszych męczarniach.
Zamilkła, nie wiedziała co mówić, widziałem po niej to, że się bała, haha kocham to.
- Nie zrobisz tego, nie masz tyle odwagi, skurwysynie. - warknęła.
- Mam.
Jak ona mnie wkurwia, czy ta szmata nie rozumie, że w każdym momencie mogę ją zabić? Mogę ją zabić na tysiące różnych sposobów, a na pewno wybiorę ten najbardziej drastyczny, wybiorę ten gdzie suka będzie cierpiała.


****
Carly's POV

Bieber, ty chuju.
Położył się spać do łóżka a mi każe spać na podłodze obok niego. Jakim prawem?  Porwał mnie, a teraz ma jeszcze czelność. Nawet zabronił mi napić się wody i zjeść jakiegoś batonika.
Wredny chuj, cholerny egoista.  Ta ucieczka to największy błąd mojego  życia.
Spojrzałam na Justina, spał. Spał, tak niewinnie, jak dzieciak który zmęczony po zabawie samochodzikami idzie spać.
Wyglądał teraz tak słodko i niewinnie.
 Patrząc na Jusa nie potrafiłam uwierzyć, że to ten sam chłopak, który jak widziałam zabija, ćpa, jest egoistą chujem, skurwysynem i wiele więcej.
 Wyglądał jak mały, słodziutki chłopiec, seksowny chłopiec,  gorący.
Jezu, zabrzmiałam jak pedofil.
Ponownie spojrzałam na Justina, miał tak mocny sen, że chyba nic, ani nikt nie jest w stanie go wybudzić.
Bardzo dobrze, śpij Bieber.
Prościej ucieknę, mając chwilę rozejrzałam się po sypialni.
Fioletowe ściany, ogromne białe łóżko, biały dywan na środku pokoju,  ogromny telewizor wiszący na ścianie, biała skórzana kanapa w rogu.  Co jak co, ale dom ma ładny.
Hmmm, skoro nie mam pieniędzy na ucieczkę, to... To co zrobić? Zaczęłam wytężać umysł.
Wiem!
Powoli zdjęłam kołdrę z Jusa, był w samych bokserkach.  Kurwa, ciało to on ma, oblizałam usta z myśłą gdzie może mieć kluczyki do samochodu, z tego co pamiętam, wieczorem, gdy szliśmy spać brał je ze sobą do łóżka. Siadłam powoli na łóżku, tak żeby nic nie zaskrzypiało.
Zaczęłam sprawdzać delikatnie pod poduszkami, z nadzieją, że znajdę te cholerne kluczyki, jednak nie było ich.
Zawiedziona pokiwałam głową na 'nie' z pewnością, że mój plan się nie powiedzie. Gdy już chciałam wstać z łóżka zobaczyłam coś, zobaczyłam wybrzuszenie w jego bokserkach. Coś co było moim ratunkiem.
Nie to nie to o czym pomyśleliście, to mała kieszonka w jego bokserkach, w której były kluczyki.
Yeah.
Tylko jak ja mam je wziąć? Nie mogę go obudzić.  Spojrzałam na niego, spał. Byłam niepewna, jak go obudzę... będę martwa.
Wahałam się, dość długo, ale jeśli to jedyny sposób na ucieczkę, muszę to zrobić. Najdelikatniej jak umiałam przyłożyłam dłoń do jego bokserek wsuwając ją do kieszonki.
Nie wierzę, że to robię, prawie dotykam jego penisa, fu. Ciche jęknięcie wydobyło się z jego ust gdy wyciągałam kluczyki. Nareszcie są w mojej ręce.
- Żegnaj Justin - pocałował jego policzek i odeszłam w stronę drzwi. Zamknęłam je i cichutko zeszłam po schodach na dół. Ostatni raz spojrzałam na dom, Bieber się zdziwi, haha.
Odtworzyłam drzwi i wyszłam z domu,  w moje ciało uderzyło zimne powietrze.  Spojrzałam na okna sypialni Justina, śwaitło było zaświecone, zostawiłam zgaszone.
O kurwa, obudził się.
Podbiegłam do ferrari i najszybciej jak się dało odtworzyłam bagażnik.
Zamarłam.
Czy Justin to zrobił? Jak on mógł?
Przyłożyłam dłoń do buzi, żeby nie zwymiotować, co chwilę patrząc na rzecz która była w środku, a dookoła krew.
- Ty suko! - spojrzałam w stronę drzwi, w moją stronę biegł Justin.


_____________________
Buu, 3 rozdział, i chyba najgorszy ze wszystkich.. 3/4 pisałam dla was o 4 nad ranem, żebyście przeczytali dziś :)
Źle rozpisałam akcję, rozdział jest za krótki, ale mamy INNY PROBLEM!
WŁAŚCIWIE KILKA PROBLEMÓW...
1.  Istnieje już blog o nazwie HEARTBREAKAER ( autorka się doczepiła ) więc musimy zmienić nazwę.
2. Od dziś blog nazywa się Serial killer.

Sprawa DRUGA.
1. Zmieniam adres bloga, dlatego błagam was żebyście napisali w info swój username z twittera, jeśli chcecie czytać dalej bloga. 
Błagam was, albo chociaż napiszcie do mnie na tt, żebym was informowała. 
(jeśli nie jesteś pewny czy twój username jej w zakładce 'INFO' sprawdź, to długo nie zajmie. adres zmienię za 3-4 dni)
+pytaliście mnie na asku o postacie RPs czy możecie zrobić! więc oczywiście, że tak :)  więc jeśli coś,  to jesteście z bloga serial killer :) to chyba wszystko.

DZIĘKUJĘ I PRZEPRASZAM!